Αντίο Λιλιπούπολη
Τόπος: ΣΠΙΤΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Ημερομηνία: 22 Μαΐου 2011
Η Λιλιπούπολη υπήρξε γέννηµα της
φιλελεύθερης και πειραµατικής ραδιοφωνίας από τη µια (του τρίτου
προγράµµατος) κι από την άλλη, µιας οµάδας νέων ανθρώπων µε πολύ ταλέντο
που συγκεντρώθηκαν και δούλεψαν ελεύθερα, µε κέφι, µε αξιοπρέπεια κι
αυτοσεβασµό.
Γι’αυτό είµαι δικαιολογηµένα υπερήφανος που είδα πρώτος τη σηµασία της «Λιλιπούπολης», ως διευθυντής του τρίτου προγράµµατος, πριν από πέντε χρόνια και που διευθύνω σήµερα ως µουσικός τα τραγούδια της στην πρώτη δισκογραφική τους παρουσία. Είµαι δε σίγουρος, ότι συµβάλλω σ’ ένα αποτέλεσµα πολύ υψηλού επιπέδου που δεν στοχεύει µόνο στα παιδιά, αλλά σ’ ολόκληρη τη σύγχρονη, νεανικά προσκείµενη ευαισθησία του τόπου µας.
Υπερθεµατίζοντας κάποιες σκέψεις των συντελεστών της «Λιλιπούπολης», που δηµιουργήθηκε πριν από τριάντα πέντε χρόνια, κάποιοι νέοι ανθρώποι της εποχής πίστεψαν ότι τα παιδιά έχουν την δυνατότητα να καταλάβουν τον κόσµο των µεγάλων και να συµµετάσχουν ενεργά σ’ αυτόν. Οι µεγάλοι όµως, ήθελαν κι αυτοί να γίνουν παιδιά και να ζουν σ’ αυτή τη φανταστική αλλά και συνάµα πραγµατική χώρα, µε αποτέλεσµα η φανταστική «Λιλιπούπολη» να γίνεται µέρος της ζωής τους κάθε πρωί για 4 χρόνια. Στα κοµµάτια που επελέξα, θα προσπαθήσω να σας µεταφέρω, όσο είναι αυτό δυνατόν, την προσωπική εµπειρία αυτών που «γέννησαν» τη Λιλιπούπολη και αυτών των ανθρώπων - κλειδιά εκείνης της παραµυθένιας ραδιοφωνικής εκποµπής, που έκαναν τα λόγια τραγούδια και τους ήχους νότες.
Από αυτόν που την υποστήριζε µε σθένος, το Μάνο Χατζιδάκη, έχουµε λίγα κείµενα από τα οποία φαίνεται καθαρά η περηφάνια του. Η απόφασή του να δώσει «εν λευκώ» την ελευθερία στους πρωτεργάτες της ιδέας να την υλοποιήσουν, δικαιώθηκε από την αδιαµφισβήτητη επιτυχία της πρωτοποριακής, για την εποχή εκείνη, εκποµπής µε την έκδηλη αγάπη των ακροατών.
Με την παρούσα εκδήλωση θελήσαµε να συγκεράσουµε δύο στόχους: ο πρώτος είναι να προσφέρουµε µια πολύχρωµη νότα αισιοδοξίας στην καθηµερινότητάς σας και να συµβάλουµε, µε έναν ιδιότυπο τρόπο, στη ανέληξη του Πολιτισµού στον τόπο µας. Ο δεύτερος είναι να φέρουµε σε επαφή τα σηµερινά παιδιά µε τα τραγούδια που σηµάδεψαν τη γενιά των γονιών τους.
Καλή ακρόαση Λιλιπουπολίτες και Λιλιπουπολίτισσες!!!
Οι διασκευές για Παιδική χορωδία και κουϊντέτου χάλκινων πνευστών οργάνων έγινε από τον Καθηγητή Μουσικής κ. Αντώνη Μαυράκη
Γι’αυτό είµαι δικαιολογηµένα υπερήφανος που είδα πρώτος τη σηµασία της «Λιλιπούπολης», ως διευθυντής του τρίτου προγράµµατος, πριν από πέντε χρόνια και που διευθύνω σήµερα ως µουσικός τα τραγούδια της στην πρώτη δισκογραφική τους παρουσία. Είµαι δε σίγουρος, ότι συµβάλλω σ’ ένα αποτέλεσµα πολύ υψηλού επιπέδου που δεν στοχεύει µόνο στα παιδιά, αλλά σ’ ολόκληρη τη σύγχρονη, νεανικά προσκείµενη ευαισθησία του τόπου µας.
Υπερθεµατίζοντας κάποιες σκέψεις των συντελεστών της «Λιλιπούπολης», που δηµιουργήθηκε πριν από τριάντα πέντε χρόνια, κάποιοι νέοι ανθρώποι της εποχής πίστεψαν ότι τα παιδιά έχουν την δυνατότητα να καταλάβουν τον κόσµο των µεγάλων και να συµµετάσχουν ενεργά σ’ αυτόν. Οι µεγάλοι όµως, ήθελαν κι αυτοί να γίνουν παιδιά και να ζουν σ’ αυτή τη φανταστική αλλά και συνάµα πραγµατική χώρα, µε αποτέλεσµα η φανταστική «Λιλιπούπολη» να γίνεται µέρος της ζωής τους κάθε πρωί για 4 χρόνια. Στα κοµµάτια που επελέξα, θα προσπαθήσω να σας µεταφέρω, όσο είναι αυτό δυνατόν, την προσωπική εµπειρία αυτών που «γέννησαν» τη Λιλιπούπολη και αυτών των ανθρώπων - κλειδιά εκείνης της παραµυθένιας ραδιοφωνικής εκποµπής, που έκαναν τα λόγια τραγούδια και τους ήχους νότες.
Από αυτόν που την υποστήριζε µε σθένος, το Μάνο Χατζιδάκη, έχουµε λίγα κείµενα από τα οποία φαίνεται καθαρά η περηφάνια του. Η απόφασή του να δώσει «εν λευκώ» την ελευθερία στους πρωτεργάτες της ιδέας να την υλοποιήσουν, δικαιώθηκε από την αδιαµφισβήτητη επιτυχία της πρωτοποριακής, για την εποχή εκείνη, εκποµπής µε την έκδηλη αγάπη των ακροατών.
Με την παρούσα εκδήλωση θελήσαµε να συγκεράσουµε δύο στόχους: ο πρώτος είναι να προσφέρουµε µια πολύχρωµη νότα αισιοδοξίας στην καθηµερινότητάς σας και να συµβάλουµε, µε έναν ιδιότυπο τρόπο, στη ανέληξη του Πολιτισµού στον τόπο µας. Ο δεύτερος είναι να φέρουµε σε επαφή τα σηµερινά παιδιά µε τα τραγούδια που σηµάδεψαν τη γενιά των γονιών τους.
Καλή ακρόαση Λιλιπουπολίτες και Λιλιπουπολίτισσες!!!
Οι διασκευές για Παιδική χορωδία και κουϊντέτου χάλκινων πνευστών οργάνων έγινε από τον Καθηγητή Μουσικής κ. Αντώνη Μαυράκη
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Α. Μέρος
Peer Gynt, Suita for brass quintet - Edvard Grieg (1843-1907)
- Morning Mood
- Anitra’s Dance
Διασκευή J.G.Mortimer
Brass quintet no.2 - Malcolm Arnold (1921-2006)
- I Allegro
- II Mesto
- III Vivace
West side story medley - L.Bernstein (1918-1990)
Διασκευή H.Czadek
Ο Παλιάτσος
Στίχοι -Μιχ.Μπουρµπόυλης
Μουσική -Ν.Αντύπας
Διθέσιο
Στίχοι- Μέλπω Ζαροκώστα
Μουσική -Νότης Μαυρουδής
Γυρίζω τις πλάτες µου στο Μέλλον
Στίχοι -Διονύσης Τσακνής
Μουσική -Διονύσης Τσακνής
Φιλαράκι
Στίχοι – Σοφία Βόσσου
Μουσική - Σοφία Βόσσου
Ο αγέρας στους δρόµους
Στίχοι – Μέλπω Ζαροκώστα
Μουσική – Ηλίας Ανδριόπουλος
Το χειροκρότηµα
Στίχοι Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Δήµητρα Γαλάνη
Β. Μέρος
Το χρυσαλιφούρφουρο
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Πρώτη εκτέλεση: Σαββίνα Γιαννάτου
Πού πάει ο καιρός που φεύγει
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Δηµήρης Μαραγκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Σαββίνα Γιαννάτου & Αντώνης Κοντογεωργίου (Ντουέτο)
Κύλα γιαουρτοπόταµε
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Πρώτη εκτέλεση: Σπύρος Σακκάς
Ο χορός των µπιζελιών
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Λένα Πλάτωνος
Πρώτη εκτέλεση: Λένα Πλάτωνος & Αντώνης Κοντογεωργίου ( Ντουέτο )
Το µικρό και το µεγάλο (Τ’ αντίθετα)
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Δηµήρης Μαραγκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μαριέλλη Σφακιανάκη & Αντώνης Κοντογεωργίου (Ντουέτο)
Λαέ της Λιλιπούπολης (Αντιπολίτευση)
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Πρώτη εκτέλεση: Σπύρος Σακκάς
Αντίο Λιλιπούπολη
Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζη
Μουσική: Δηµ. Μαραγκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Αντ. Κοντογεωργίου
Κουιντέτο Χάλκινων Πνευστών Οργάνων CRETA BRASS
Τρομπέτα: Αντώνη Μαυράκη
Τρομπέτα: Δέσποινα Σκανδαλάκη
Κόρνο: Χίρστ Ρίνο
Τρομπόνι: Μανόλη Σφακιανάκη
Τούμπα: Μπάμπη Παλιό
Τρομπέτα: Δέσποινα Σκανδαλάκη
Κόρνο: Χίρστ Ρίνο
Τρομπόνι: Μανόλη Σφακιανάκη
Τούμπα: Μπάμπη Παλιό
Στο Πιάνο η Ελένη Αλεξαντωνάκη
Το έργο «Εδώ Λιλιπούπολη» είναι ένα παιδικό μουσικό έργο, που
ακούστηκε πρώτη φορά το 1976 στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής
Ραδιοφωνίας, του οποίου τη διεύθυνση ανέλαβε το 1975 ο Μάνος Χατζηδάκις.
Τη δημιουργία αυτής της παιδικής Ραδιοφωνικής σειράς ανέθεσε στη φίλη
του Ρεγγίνα Καπετανάκη, η οποία με τη βοήθεια της Ελένης Βλάχου
(παιδοψυχολόγος), σχεδίασαν το πρώτο πλάνο του κόσμου της Λιλιπούπολης. Ο
Χατζιδάκις ενθουσιασμένος με τη δουλειά τους, έδωσε άδεια να ακούγεται
στα ελληνικά ραδιόφωνα υποστηρίζοντάς την με πάθος. Βασικός σκοπός της
Λιλιπούπολης, ήταν η εκμάθηση των χρωμάτων της έννοιας του μεγάλου, του
μικρού, του κοντά, του μακριά από τα μικρά παιδιά. Όμως η αυστηρή
κριτική που της ασκήθηκε από το σοβαρό κοινό του Τρίτου Προγράμματος
είχε ως αποτέλεσμα να πέσει η ακροαματικότητά του και να χαρακτηριστεί η
σειρά σαν αποτυχία.
Ενώ πολλοί θεωρούσαν πως η σειρά έπρεπε να σταματήσει, ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν αντίθετος με την ιδέα αυτή, αφού θεωρούσε την εκπομπή αυτή πολύ αξιόλογη. Μετά την ενσωμάτωση της Άννας Παναγιωτοπούλου, την ίδια περίοδο στην συγγραφική ομάδα της σειράς, τα κείμενα απέκτησαν έναν πιο θεατρικό λόγο, πράγμα που έκανε την ακροαματικότητα της εκπομπής να εκτοξεύεται στα ύψη και το ακροατήριό της να διευρύνεται σε διάφορες ηλικιακές κατηγορίες. Οι ήρωες άρχισαν να αποκτούν χαρακτήρα, καθώς η θεματολογία αλλάζει και η Λιλιπούπολη αρχίζει να παίρνει πολιτικές διαστάσεις, να συμβαίνουν γεγονότα, να γίνονται εκλογές κ.α. Η Λιλιπούπολη αποτέλεσε μια παιδική εκπομπή για παιδιά κι εύστροφους μεγάλους, η οποία λατρεύτηκε, αλλά και πολεμήθηκε εξαιτίας της άνευ διαστάσεων κριτικής σε πρόσωπα και θεσμούς που ασκούσε. Όμως αγαπήθηκε τόσο πολύ που επικράτησε και κατάφερε να χαρακτηριστεί ως «διαχρονική» και «θρυλική».
Ανάμεσά μας υπάρχουν άνθρωποι μορφωμένοι, άνθρωποί αγράμματοι, άνθρωποι φιλόμουσοι, άνθρωποι αδιάφοροι, άνθρωποι που ενδιαφέρονται για πολλά πράγματα. Όσο σίγουρο λοιπόν, είναι ότι υπάρχουν τέτοιου είδους άνθρωποι, το ίδιο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ακούσει την Λιλιπούπολη, αλλά δεν ξέρουν τι είναι, άνθρωποι που δεν έχουν ακούσει ποτέ αυτό το όνομα, άνθρωποί που γνωρίζουν πολύ καλά τι είναι και τι σημαίνει, άνθρωποι που θέλουν να μάθουν εν τέλει τι είναι αυτή η Λιλιπούπολη. Και ποιοι είναι οι πιο κατάλληλοι για να ενημερώσουν τους ανθρώπους αυτούς που δεν ξέρουν τι είναι, αλλά θέλουν να μάθουν για την Λιλιπούπολη; Εκείνοι οι οποίοι την έχουν δουλέψει, την έχουν μελετήσει και μέσα από πολλή σκληρή δουλειά, κόπο και ιδρώτα, την έχουν αγαπήσει. Εγώ λοιπόν, ανήκω σε αυτή τη κατηγορία και ήμουν πρόθυμη να ενημερώσω όλους όσους δεν ήξεραν, αλλά ήθελαν να μάθουν τι είναι η Λιλιπούπολη και ποια η ιστορία της.
Τώρα λοιπόν, που όλοι ξέρουν «τι εστί Λιλιπούπολη» και πόσο μεγαλοπρεπές, διαχρονικό και θρυλικό μουσικό έργο είναι, το μόνο που απομένει είναι να γευτούν έστω κι ένα μικρό κομμάτι της. Αυτή η ευκαιρία προσφέρεται απλόχερα και με πολλή αγάπη στο Ρεθεμνιώτικο λαό με μια πανέμορφη συναυλία γεμάτη εκπλήξεις από τη μη κερδοσκοπική εταιρεία Μουσικός Καρπός και συμμετέχουν το κουϊντέτο χάλκινων πνευστών «Creta Brass», που θα πλημμυρίσει με πολύχρωμες, χαρούμενες νότες την καρδιά σας και τη παιδική χορωδία, η οποία θα προσθέσει μια πινελιά αισιοδοξίας με τις χαριτωμένες παιδικές φωνές της.
Εδώ και 7-8 χρόνια περίπου ο καθηγητής μουσικής κ. Αντώνης Μαυράκης και πολλοί από τους μαθητές του μοιράζονται το ίδιο όνειρο. Να μπορούν να τραγουδούν και να παίζουν μουσική. Η αγάπη του κ. Μαυράκη Αντώνη για τη δουλειά του και η αγάπη η δικιά μας για τη μουσική και το τραγούδι, οδήγησαν στην δημιουργία μιας παιδικής χορωδίας με επικεφαλής τον αγαπημένο μας καθηγητή και οδηγό μας το όνειρο. Όλα αυτά τα χρόνια με κοπιαστική δουλειά, ισχυρή θέληση και πολλή αγάπη καταφέρνουμε να πραγματοποιούμε το όνειρο μας ώρα με την ώρα, μέσα από τις πρόβες μας κάθε Σάββατο και χρόνο με το χρόνο μέσα από την επιτυχία κάθε συναυλίας που δίναμε. Η ηθική ικανοποίηση που εισπράττουμε και η ευχαρίστηση που προσφέρουμε στο κοινό μας κάθε χρόνο μέσα από τις συναυλίες μας, μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε ακάθεκτοι να πραγματοποιούμε το όνειρό μας και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε πιο πολύ. Φέτος αποφασίσαμε να δώσουμε μια συναυλία διαφορετική από αυτές πού δίναμε τα προηγούμενα χρόνια. Επειδή όμως δεν θέλαμε να χαλάσουμε την παράδοση που έχουμε στον έντεχνο λαϊκό στίχο, χωρίσαμε την βραδιά μας σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος παραμένουμε πιστοί σε έντεχνα ελληνικά κομμάτια, όπως το «Χειροκρότημα της Α. Πρωτοψάλτη», το «Φιλαράκι της Σ. Βόσσου», το «Διθέσιο της Α. Πρωτοψάλτη», το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον του Χ. Κατσιμίχα», το «Παλιάτσος του Ν. Μαρούδα» και το «Αγέρας στους δρόμους της Σ. Μπέλλου». Στο δεύτερο μέρος προτιμήσαμε για φέτος να παρουσιάσουμε στο κοινό μας έναν κόσμο αξιαγάπητο και όμορφο. Τον κόσμο της Λιλιπούπολης. Την Κυριακή 22 Μαΐου 8:00 μ.μ. σας καλούμε στο Σπίτι του Πολιτισμού για να περάσουμε μαζί ένα ξεχωριστό ανοιξιάτικο βράδυ γεμάτο μουσική, χρώματα, χαρά και αισιοδοξία και για να μας βοηθήσετε να κάνουμε για άλλη μια φορά το όνειρό μας πραγματικότητα.
Στιγμές ονειρεμένες σε μια «Λιλιπούπολη» πάντα διαχρονική
ΕΥΑΣ ΛΑΔΙΑ
Στόχος των συντελεστών μια νότα αισιοδοξίας στην καθημερινότητά μας,
Ολο και πιο γλυκόχυμος γίνεται ο «Μουσικός Καρπός» του Αντώνη Μαυράκη. Αυτό τουλάχιστον απέδειξε και η συναυλία της π. Κυριακής στο «Σπίτι του Πολιτισμού». Φέτος όμως το σπουδαίο αυτό δυναμικό, που αποτελούν μικροί και μεγάλοι, μπήκε σε πιο «βαθιά νερά», παρουσιάζοντας «Λιλιπούπολη».
Μερικά πράγματα φαίνονται απλά και η επιτυχία τους δεδομένη λόγω της συμπάθειας που κερδίζει κάθε προσπάθεια με επίκεντρο το παιδί.
Αλλά πρέπει να τα ζήσεις από κοντά για να συνειδητοποιήσεις τη σημαντικότητά τους. Και αυτό που έχουν να βεβαιώσουν οι γονείς των παιδιών της χορωδίας «Μουσικός Καρπός» είναι ότι από καιρό τώρα το απόγευμα του Σαββάτου, έχει μια ξεχωριστή σημασία για μαθητές από 8-12 χρόνων. Και η αισθητική τους αρχίζει να αποκτά ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Με τίποτα δεν ματαιώνεται το ραντεβού με τον «κ. Αντώνη» που περιμένει υπομονετικά με τους συνεργάτες του στην αίθουσα του 2ου Δημοτικού Σχολείου τους μικρούς χορωδούς για την καθιερωμένη πρόβα.
Και κάτι που μόνο γονείς μπορούν να καταλάβουν. Ο δημιουργός του «Μουσικού Καρπού» καταφέρνει να συλλειτουργεί με μια ανόμοια ηλικιακά ομάδα, χωρίς κανένας να ενοχλείται από τον άλλο, αντίθετα καθένας εισπράττει και κάτι από την όλη συντροφιά. Εμπειρία, αγάπη για το χορωδιακό τραγούδι, ενθουσιασμός από τη συμμετοχή σε μια τέτοια προσπάθεια πυροδοτούν το κέφι και δημιουργούν το τέλειο αποτέλεσμα.
Και τι άλλο μπορεί να σημαίνει η απλή συγκέντρωση κάποιων παιδιών για τους σκοπούς μιας χορωδίας;
Ότι αυτοί οι χορωδοί διαπαιδαγωγούνται σε ένα καλλιτεχνικό ιδεώδες όπου το «Εδώ» γίνεται «Εμείς», ισότιμα συμμετέχουν οι πάντες σ’ αυτό που κάνουν και δεν υπάρχει κλίμα κατάλληλο για την εκκόλαψη φιλοδοξιών όταν γίνεται βίωμα πως όλοι πασχίζουν για ένα αποτέλεσμα και είναι υπόθεση όλων να πετύχει.
Παιδιά του Δημοτικού μαθαίνουν να προσφέρουν από τώρα τις υπηρεσίες τους στην πόλη και διδάσκονται έμπρακτα την ανάγκη της κοινωνικής προσφοράς από κάθε τομέα που μπορεί καθένας να δημιουργεί.
Τα ίδια συναισθήματα διαπιστώσαμε να διακατέχουν και τον κόσμο που είχε πλημμυρίσει κυριολεκτικά την αίθουσα για να ενθαρρύνει τα παιδιά στην προσπάθειά τους.
Δεν ήταν μόνο γονείς και συγγενείς των χορωδών. Ήταν και έγκριτοι συμπολίτες που έχουν εκτιμήσει την προσπάθεια του Αντώνη Μαυράκη και την επικροτούν με τη διαρκή παρουσία τους σε κάθε του δραστηριότητα.
Αλλά υπάρχει και μια ακόμα παράμετρος που κάνει ξεχωριστή αυτή την πολιτιστική προσφορά. Είναι η συνύπαρξη ενός καταξιωμένου κουιντέτου χάλκινων πνευστών του «Creta Brass» που οφείλει την ύπαρξή του και στον Αντώνη Μαυράκη, το οποίο συνυπάρχει καλλιτεχνικά με μικρά παιδιά και δημιουργεί πρότυπα για πολλές πόλεις.
Η συμμετοχή σε μια χορωδία σίγουρα προσφέρει στην καλλιέργεια ενός παιδιού. Αλλά όταν αυτό συνδημιουργεί με καταξιωμένους μουσικούς τότε αποκτά μια πολύτιμη εμπειρία σπάνια στις μέρες μας.
Στην προχθεσινή συναυλία μετά από μια εξαιρετική παρουσία του κουιντέτου «Creta Brass» σε έργα Grieg, Arnold και Bernstein που άνοιξε το πρόγραμμα, οι χορωδοί που αποτελούν και τα ιδρυτικά μέλη του «Μουσικού Καρπού» παρουσίασαν ένα ρεπερτόριο με γνωστά και αγαπημένα τραγούδια των Ν. Αντύπα, Νότη Μαυρουδή, Διονύση Τσακνή, Σοφίας Βόσσου, Ηλία Ανδριόπουλου και Δήμητρας Γαλάνη. Και τον ενθουσιασμό που προκάλεσαν με τις ερμηνείες τους κορύφωσε η συμμετοχή και των νεοσσών της χορωδίας μας με την αγαπημένη μας «Λιλιπούπολη».
Για την επιλογή του θέματος ανέφερε στο πρόγραμμα ο Αντώνης Μαυράκης που διασκεύασε για παιδική χορωδία και κουιντέτο χάλκινων πνευστών οργάνων τα τραγούδια της αλησμόνητης σειράς: «Υπερθεματίζοντας κάποιες σκέψεις των συντελεστών της «Λιλιπούπολης», που δημιουργήθηκε πριν από 35 χρόνια, κάποιοι νέοι άνθρωποι της εποχής πίστεψαν ότι τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν τον κόσμο των μεγάλων και να συμμετάσχουν ενεργά σ’ αυτόν. Οι μεγάλοι όμως ήθελαν κι αυτοί να γίνουν παιδιά και να ζουν σ’ αυτή τη φανταστική αλλά και συνάμα πραγματική χώρα, με αποτέλεσμα η φανταστική «Λιλιπούπολη» να γίνεται μέρος της ζωής τους κάθε πρωί για τέσσερα χρόνια.
Στα κομμάτια που επέλεξα, θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω, όσο είναι αυτό δυνατόν, την προσωπική εμπειρία αυτών που «γέννησαν» τη «Λιλιπούπολη» και αυτών των ανθρώπων-κλειδιά εκείνης της παραμυθένιας ραδιοφωνικής εκπομπής, που έκαναν τα λόγια τραγούδια και τους ήχους νότες.
Από αυτόν που την υποστήριζε με σθένος, το Μάνο Χατζιδάκη, έχουμε λίγα κείμενα από τα οποία φαίνεται καθαρά η περηφάνια του.
Η απόφασή του να δώσει «εν λευκώ» την ελευθερία στους πρωτεργάτες της ιδέας να την υλοποιήσουν δικαιώθηκε από την αδιαμφισβήτητη επιτυχία της πρωτοποριακής, για την εποχή εκείνη, εκπομπής με την έκδηλη αγάπη των ακροατών.
Με την παρούσα εκδήλωση θελήσαμε να συγκεράσουμε δυο στόχους: ο πρώτος είναι να προσφέρουμε μια πολύχρωμη νότα αισιοδοξίας στην καθημερινότητά σας και να συμβάλλουμε σε ένα ιδιότυπο τρόπο, στην ανέλιξη του πολιτισμού στον τόπο μας. Ο δεύτερος είναι να φέρουμε σε επαφή τα σημερινά παιδιά με τα τραγούδια που σημάδεψαν τη γενιά των γονιών τους».
Και ο στόχος πέτυχε. Οι μικροί χορωδοί μας παρουσίασαν μια «Λιλιπούπολη» αλησμόνητη. Για να περάσουμε γονείς και συγγενείς των μικρών χορωδών καλά και όσοι αγωνιούν για το μέλλον του πολιτισμού στον τόπο μας καλύτερα.
Ενώ πολλοί θεωρούσαν πως η σειρά έπρεπε να σταματήσει, ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν αντίθετος με την ιδέα αυτή, αφού θεωρούσε την εκπομπή αυτή πολύ αξιόλογη. Μετά την ενσωμάτωση της Άννας Παναγιωτοπούλου, την ίδια περίοδο στην συγγραφική ομάδα της σειράς, τα κείμενα απέκτησαν έναν πιο θεατρικό λόγο, πράγμα που έκανε την ακροαματικότητα της εκπομπής να εκτοξεύεται στα ύψη και το ακροατήριό της να διευρύνεται σε διάφορες ηλικιακές κατηγορίες. Οι ήρωες άρχισαν να αποκτούν χαρακτήρα, καθώς η θεματολογία αλλάζει και η Λιλιπούπολη αρχίζει να παίρνει πολιτικές διαστάσεις, να συμβαίνουν γεγονότα, να γίνονται εκλογές κ.α. Η Λιλιπούπολη αποτέλεσε μια παιδική εκπομπή για παιδιά κι εύστροφους μεγάλους, η οποία λατρεύτηκε, αλλά και πολεμήθηκε εξαιτίας της άνευ διαστάσεων κριτικής σε πρόσωπα και θεσμούς που ασκούσε. Όμως αγαπήθηκε τόσο πολύ που επικράτησε και κατάφερε να χαρακτηριστεί ως «διαχρονική» και «θρυλική».
Ανάμεσά μας υπάρχουν άνθρωποι μορφωμένοι, άνθρωποί αγράμματοι, άνθρωποι φιλόμουσοι, άνθρωποι αδιάφοροι, άνθρωποι που ενδιαφέρονται για πολλά πράγματα. Όσο σίγουρο λοιπόν, είναι ότι υπάρχουν τέτοιου είδους άνθρωποι, το ίδιο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ακούσει την Λιλιπούπολη, αλλά δεν ξέρουν τι είναι, άνθρωποι που δεν έχουν ακούσει ποτέ αυτό το όνομα, άνθρωποί που γνωρίζουν πολύ καλά τι είναι και τι σημαίνει, άνθρωποι που θέλουν να μάθουν εν τέλει τι είναι αυτή η Λιλιπούπολη. Και ποιοι είναι οι πιο κατάλληλοι για να ενημερώσουν τους ανθρώπους αυτούς που δεν ξέρουν τι είναι, αλλά θέλουν να μάθουν για την Λιλιπούπολη; Εκείνοι οι οποίοι την έχουν δουλέψει, την έχουν μελετήσει και μέσα από πολλή σκληρή δουλειά, κόπο και ιδρώτα, την έχουν αγαπήσει. Εγώ λοιπόν, ανήκω σε αυτή τη κατηγορία και ήμουν πρόθυμη να ενημερώσω όλους όσους δεν ήξεραν, αλλά ήθελαν να μάθουν τι είναι η Λιλιπούπολη και ποια η ιστορία της.
Τώρα λοιπόν, που όλοι ξέρουν «τι εστί Λιλιπούπολη» και πόσο μεγαλοπρεπές, διαχρονικό και θρυλικό μουσικό έργο είναι, το μόνο που απομένει είναι να γευτούν έστω κι ένα μικρό κομμάτι της. Αυτή η ευκαιρία προσφέρεται απλόχερα και με πολλή αγάπη στο Ρεθεμνιώτικο λαό με μια πανέμορφη συναυλία γεμάτη εκπλήξεις από τη μη κερδοσκοπική εταιρεία Μουσικός Καρπός και συμμετέχουν το κουϊντέτο χάλκινων πνευστών «Creta Brass», που θα πλημμυρίσει με πολύχρωμες, χαρούμενες νότες την καρδιά σας και τη παιδική χορωδία, η οποία θα προσθέσει μια πινελιά αισιοδοξίας με τις χαριτωμένες παιδικές φωνές της.
Εδώ και 7-8 χρόνια περίπου ο καθηγητής μουσικής κ. Αντώνης Μαυράκης και πολλοί από τους μαθητές του μοιράζονται το ίδιο όνειρο. Να μπορούν να τραγουδούν και να παίζουν μουσική. Η αγάπη του κ. Μαυράκη Αντώνη για τη δουλειά του και η αγάπη η δικιά μας για τη μουσική και το τραγούδι, οδήγησαν στην δημιουργία μιας παιδικής χορωδίας με επικεφαλής τον αγαπημένο μας καθηγητή και οδηγό μας το όνειρο. Όλα αυτά τα χρόνια με κοπιαστική δουλειά, ισχυρή θέληση και πολλή αγάπη καταφέρνουμε να πραγματοποιούμε το όνειρο μας ώρα με την ώρα, μέσα από τις πρόβες μας κάθε Σάββατο και χρόνο με το χρόνο μέσα από την επιτυχία κάθε συναυλίας που δίναμε. Η ηθική ικανοποίηση που εισπράττουμε και η ευχαρίστηση που προσφέρουμε στο κοινό μας κάθε χρόνο μέσα από τις συναυλίες μας, μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε ακάθεκτοι να πραγματοποιούμε το όνειρό μας και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε πιο πολύ. Φέτος αποφασίσαμε να δώσουμε μια συναυλία διαφορετική από αυτές πού δίναμε τα προηγούμενα χρόνια. Επειδή όμως δεν θέλαμε να χαλάσουμε την παράδοση που έχουμε στον έντεχνο λαϊκό στίχο, χωρίσαμε την βραδιά μας σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος παραμένουμε πιστοί σε έντεχνα ελληνικά κομμάτια, όπως το «Χειροκρότημα της Α. Πρωτοψάλτη», το «Φιλαράκι της Σ. Βόσσου», το «Διθέσιο της Α. Πρωτοψάλτη», το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον του Χ. Κατσιμίχα», το «Παλιάτσος του Ν. Μαρούδα» και το «Αγέρας στους δρόμους της Σ. Μπέλλου». Στο δεύτερο μέρος προτιμήσαμε για φέτος να παρουσιάσουμε στο κοινό μας έναν κόσμο αξιαγάπητο και όμορφο. Τον κόσμο της Λιλιπούπολης. Την Κυριακή 22 Μαΐου 8:00 μ.μ. σας καλούμε στο Σπίτι του Πολιτισμού για να περάσουμε μαζί ένα ξεχωριστό ανοιξιάτικο βράδυ γεμάτο μουσική, χρώματα, χαρά και αισιοδοξία και για να μας βοηθήσετε να κάνουμε για άλλη μια φορά το όνειρό μας πραγματικότητα.
Ευαγγελία Ματθαιουδάκη του Αλκιβιάδη
Μαθήτρια Λυκείου και μέλος της παιδικής χορωδίας
ΕΥΑΣ ΛΑΔΙΑ
Στόχος των συντελεστών μια νότα αισιοδοξίας στην καθημερινότητά μας,
Ολο και πιο γλυκόχυμος γίνεται ο «Μουσικός Καρπός» του Αντώνη Μαυράκη. Αυτό τουλάχιστον απέδειξε και η συναυλία της π. Κυριακής στο «Σπίτι του Πολιτισμού». Φέτος όμως το σπουδαίο αυτό δυναμικό, που αποτελούν μικροί και μεγάλοι, μπήκε σε πιο «βαθιά νερά», παρουσιάζοντας «Λιλιπούπολη».
Μερικά πράγματα φαίνονται απλά και η επιτυχία τους δεδομένη λόγω της συμπάθειας που κερδίζει κάθε προσπάθεια με επίκεντρο το παιδί.
Αλλά πρέπει να τα ζήσεις από κοντά για να συνειδητοποιήσεις τη σημαντικότητά τους. Και αυτό που έχουν να βεβαιώσουν οι γονείς των παιδιών της χορωδίας «Μουσικός Καρπός» είναι ότι από καιρό τώρα το απόγευμα του Σαββάτου, έχει μια ξεχωριστή σημασία για μαθητές από 8-12 χρόνων. Και η αισθητική τους αρχίζει να αποκτά ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Με τίποτα δεν ματαιώνεται το ραντεβού με τον «κ. Αντώνη» που περιμένει υπομονετικά με τους συνεργάτες του στην αίθουσα του 2ου Δημοτικού Σχολείου τους μικρούς χορωδούς για την καθιερωμένη πρόβα.
Και κάτι που μόνο γονείς μπορούν να καταλάβουν. Ο δημιουργός του «Μουσικού Καρπού» καταφέρνει να συλλειτουργεί με μια ανόμοια ηλικιακά ομάδα, χωρίς κανένας να ενοχλείται από τον άλλο, αντίθετα καθένας εισπράττει και κάτι από την όλη συντροφιά. Εμπειρία, αγάπη για το χορωδιακό τραγούδι, ενθουσιασμός από τη συμμετοχή σε μια τέτοια προσπάθεια πυροδοτούν το κέφι και δημιουργούν το τέλειο αποτέλεσμα.
Και τι άλλο μπορεί να σημαίνει η απλή συγκέντρωση κάποιων παιδιών για τους σκοπούς μιας χορωδίας;
Ότι αυτοί οι χορωδοί διαπαιδαγωγούνται σε ένα καλλιτεχνικό ιδεώδες όπου το «Εδώ» γίνεται «Εμείς», ισότιμα συμμετέχουν οι πάντες σ’ αυτό που κάνουν και δεν υπάρχει κλίμα κατάλληλο για την εκκόλαψη φιλοδοξιών όταν γίνεται βίωμα πως όλοι πασχίζουν για ένα αποτέλεσμα και είναι υπόθεση όλων να πετύχει.
Παιδιά του Δημοτικού μαθαίνουν να προσφέρουν από τώρα τις υπηρεσίες τους στην πόλη και διδάσκονται έμπρακτα την ανάγκη της κοινωνικής προσφοράς από κάθε τομέα που μπορεί καθένας να δημιουργεί.
Τα ίδια συναισθήματα διαπιστώσαμε να διακατέχουν και τον κόσμο που είχε πλημμυρίσει κυριολεκτικά την αίθουσα για να ενθαρρύνει τα παιδιά στην προσπάθειά τους.
Δεν ήταν μόνο γονείς και συγγενείς των χορωδών. Ήταν και έγκριτοι συμπολίτες που έχουν εκτιμήσει την προσπάθεια του Αντώνη Μαυράκη και την επικροτούν με τη διαρκή παρουσία τους σε κάθε του δραστηριότητα.
Αλλά υπάρχει και μια ακόμα παράμετρος που κάνει ξεχωριστή αυτή την πολιτιστική προσφορά. Είναι η συνύπαρξη ενός καταξιωμένου κουιντέτου χάλκινων πνευστών του «Creta Brass» που οφείλει την ύπαρξή του και στον Αντώνη Μαυράκη, το οποίο συνυπάρχει καλλιτεχνικά με μικρά παιδιά και δημιουργεί πρότυπα για πολλές πόλεις.
Η συμμετοχή σε μια χορωδία σίγουρα προσφέρει στην καλλιέργεια ενός παιδιού. Αλλά όταν αυτό συνδημιουργεί με καταξιωμένους μουσικούς τότε αποκτά μια πολύτιμη εμπειρία σπάνια στις μέρες μας.
Στην προχθεσινή συναυλία μετά από μια εξαιρετική παρουσία του κουιντέτου «Creta Brass» σε έργα Grieg, Arnold και Bernstein που άνοιξε το πρόγραμμα, οι χορωδοί που αποτελούν και τα ιδρυτικά μέλη του «Μουσικού Καρπού» παρουσίασαν ένα ρεπερτόριο με γνωστά και αγαπημένα τραγούδια των Ν. Αντύπα, Νότη Μαυρουδή, Διονύση Τσακνή, Σοφίας Βόσσου, Ηλία Ανδριόπουλου και Δήμητρας Γαλάνη. Και τον ενθουσιασμό που προκάλεσαν με τις ερμηνείες τους κορύφωσε η συμμετοχή και των νεοσσών της χορωδίας μας με την αγαπημένη μας «Λιλιπούπολη».
Για την επιλογή του θέματος ανέφερε στο πρόγραμμα ο Αντώνης Μαυράκης που διασκεύασε για παιδική χορωδία και κουιντέτο χάλκινων πνευστών οργάνων τα τραγούδια της αλησμόνητης σειράς: «Υπερθεματίζοντας κάποιες σκέψεις των συντελεστών της «Λιλιπούπολης», που δημιουργήθηκε πριν από 35 χρόνια, κάποιοι νέοι άνθρωποι της εποχής πίστεψαν ότι τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν τον κόσμο των μεγάλων και να συμμετάσχουν ενεργά σ’ αυτόν. Οι μεγάλοι όμως ήθελαν κι αυτοί να γίνουν παιδιά και να ζουν σ’ αυτή τη φανταστική αλλά και συνάμα πραγματική χώρα, με αποτέλεσμα η φανταστική «Λιλιπούπολη» να γίνεται μέρος της ζωής τους κάθε πρωί για τέσσερα χρόνια.
Στα κομμάτια που επέλεξα, θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω, όσο είναι αυτό δυνατόν, την προσωπική εμπειρία αυτών που «γέννησαν» τη «Λιλιπούπολη» και αυτών των ανθρώπων-κλειδιά εκείνης της παραμυθένιας ραδιοφωνικής εκπομπής, που έκαναν τα λόγια τραγούδια και τους ήχους νότες.
Από αυτόν που την υποστήριζε με σθένος, το Μάνο Χατζιδάκη, έχουμε λίγα κείμενα από τα οποία φαίνεται καθαρά η περηφάνια του.
Η απόφασή του να δώσει «εν λευκώ» την ελευθερία στους πρωτεργάτες της ιδέας να την υλοποιήσουν δικαιώθηκε από την αδιαμφισβήτητη επιτυχία της πρωτοποριακής, για την εποχή εκείνη, εκπομπής με την έκδηλη αγάπη των ακροατών.
Με την παρούσα εκδήλωση θελήσαμε να συγκεράσουμε δυο στόχους: ο πρώτος είναι να προσφέρουμε μια πολύχρωμη νότα αισιοδοξίας στην καθημερινότητά σας και να συμβάλλουμε σε ένα ιδιότυπο τρόπο, στην ανέλιξη του πολιτισμού στον τόπο μας. Ο δεύτερος είναι να φέρουμε σε επαφή τα σημερινά παιδιά με τα τραγούδια που σημάδεψαν τη γενιά των γονιών τους».
Και ο στόχος πέτυχε. Οι μικροί χορωδοί μας παρουσίασαν μια «Λιλιπούπολη» αλησμόνητη. Για να περάσουμε γονείς και συγγενείς των μικρών χορωδών καλά και όσοι αγωνιούν για το μέλλον του πολιτισμού στον τόπο μας καλύτερα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κουιντέτο Χάλκινων Πνευστών Οργάνων CRETA BRASS
Τρομπέτα: Αντώνη Μαυράκη
Τρομπέτα: Δέσποινα Σκανδαλάκη
Κόρνο: Χίρστ Ρίνο
Τρομπόνι: Μανόλη Σφακιανάκη
Τούμπα: Μπάμπη Παλιό
Τρομπέτα: Δέσποινα Σκανδαλάκη
Κόρνο: Χίρστ Ρίνο
Τρομπόνι: Μανόλη Σφακιανάκη
Τούμπα: Μπάμπη Παλιό
Στο Πιάνο η Ελένη Αλεξαντωνάκη
Το έργο «Εδώ Λιλιπούπολη» είναι ένα παιδικό μουσικό έργο, που
ακούστηκε πρώτη φορά το 1976 στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής
Ραδιοφωνίας, του οποίου τη διεύθυνση ανέλαβε το 1975 ο Μάνος Χατζηδάκις.
Τη δημιουργία αυτής της παιδικής Ραδιοφωνικής σειράς ανέθεσε στη φίλη
του Ρεγγίνα Καπετανάκη, η οποία με τη βοήθεια της Ελένης Βλάχου
(παιδοψυχολόγος), σχεδίασαν το πρώτο πλάνο του κόσμου της Λιλιπούπολης. Ο
Χατζιδάκις ενθουσιασμένος με τη δουλειά τους, έδωσε άδεια να ακούγεται
στα ελληνικά ραδιόφωνα υποστηρίζοντάς την με πάθος. Βασικός σκοπός της
Λιλιπούπολης, ήταν η εκμάθηση των χρωμάτων της έννοιας του μεγάλου, του
μικρού, του κοντά, του μακριά από τα μικρά παιδιά. Όμως η αυστηρή
κριτική που της ασκήθηκε από το σοβαρό κοινό του Τρίτου Προγράμματος
είχε ως αποτέλεσμα να πέσει η ακροαματικότητά του και να χαρακτηριστεί η
σειρά σαν αποτυχία.
Ενώ πολλοί θεωρούσαν πως η σειρά έπρεπε να σταματήσει, ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν αντίθετος με την ιδέα αυτή, αφού θεωρούσε την εκπομπή αυτή πολύ αξιόλογη. Μετά την ενσωμάτωση της Άννας Παναγιωτοπούλου, την ίδια περίοδο στην συγγραφική ομάδα της σειράς, τα κείμενα απέκτησαν έναν πιο θεατρικό λόγο, πράγμα που έκανε την ακροαματικότητα της εκπομπής να εκτοξεύεται στα ύψη και το ακροατήριό της να διευρύνεται σε διάφορες ηλικιακές κατηγορίες. Οι ήρωες άρχισαν να αποκτούν χαρακτήρα, καθώς η θεματολογία αλλάζει και η Λιλιπούπολη αρχίζει να παίρνει πολιτικές διαστάσεις, να συμβαίνουν γεγονότα, να γίνονται εκλογές κ.α. Η Λιλιπούπολη αποτέλεσε μια παιδική εκπομπή για παιδιά κι εύστροφους μεγάλους, η οποία λατρεύτηκε, αλλά και πολεμήθηκε εξαιτίας της άνευ διαστάσεων κριτικής σε πρόσωπα και θεσμούς που ασκούσε. Όμως αγαπήθηκε τόσο πολύ που επικράτησε και κατάφερε να χαρακτηριστεί ως «διαχρονική» και «θρυλική».
Ανάμεσά μας υπάρχουν άνθρωποι μορφωμένοι, άνθρωποί αγράμματοι, άνθρωποι φιλόμουσοι, άνθρωποι αδιάφοροι, άνθρωποι που ενδιαφέρονται για πολλά πράγματα. Όσο σίγουρο λοιπόν, είναι ότι υπάρχουν τέτοιου είδους άνθρωποι, το ίδιο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ακούσει την Λιλιπούπολη, αλλά δεν ξέρουν τι είναι, άνθρωποι που δεν έχουν ακούσει ποτέ αυτό το όνομα, άνθρωποί που γνωρίζουν πολύ καλά τι είναι και τι σημαίνει, άνθρωποι που θέλουν να μάθουν εν τέλει τι είναι αυτή η Λιλιπούπολη. Και ποιοι είναι οι πιο κατάλληλοι για να ενημερώσουν τους ανθρώπους αυτούς που δεν ξέρουν τι είναι, αλλά θέλουν να μάθουν για την Λιλιπούπολη; Εκείνοι οι οποίοι την έχουν δουλέψει, την έχουν μελετήσει και μέσα από πολλή σκληρή δουλειά, κόπο και ιδρώτα, την έχουν αγαπήσει. Εγώ λοιπόν, ανήκω σε αυτή τη κατηγορία και ήμουν πρόθυμη να ενημερώσω όλους όσους δεν ήξεραν, αλλά ήθελαν να μάθουν τι είναι η Λιλιπούπολη και ποια η ιστορία της.
Τώρα λοιπόν, που όλοι ξέρουν «τι εστί Λιλιπούπολη» και πόσο μεγαλοπρεπές, διαχρονικό και θρυλικό μουσικό έργο είναι, το μόνο που απομένει είναι να γευτούν έστω κι ένα μικρό κομμάτι της. Αυτή η ευκαιρία προσφέρεται απλόχερα και με πολλή αγάπη στο Ρεθεμνιώτικο λαό με μια πανέμορφη συναυλία γεμάτη εκπλήξεις από τη μη κερδοσκοπική εταιρεία Μουσικός Καρπός και συμμετέχουν το κουϊντέτο χάλκινων πνευστών «Creta Brass», που θα πλημμυρίσει με πολύχρωμες, χαρούμενες νότες την καρδιά σας και τη παιδική χορωδία, η οποία θα προσθέσει μια πινελιά αισιοδοξίας με τις χαριτωμένες παιδικές φωνές της.
Εδώ και 7-8 χρόνια περίπου ο καθηγητής μουσικής κ. Αντώνης Μαυράκης και πολλοί από τους μαθητές του μοιράζονται το ίδιο όνειρο. Να μπορούν να τραγουδούν και να παίζουν μουσική. Η αγάπη του κ. Μαυράκη Αντώνη για τη δουλειά του και η αγάπη η δικιά μας για τη μουσική και το τραγούδι, οδήγησαν στην δημιουργία μιας παιδικής χορωδίας με επικεφαλής τον αγαπημένο μας καθηγητή και οδηγό μας το όνειρο. Όλα αυτά τα χρόνια με κοπιαστική δουλειά, ισχυρή θέληση και πολλή αγάπη καταφέρνουμε να πραγματοποιούμε το όνειρο μας ώρα με την ώρα, μέσα από τις πρόβες μας κάθε Σάββατο και χρόνο με το χρόνο μέσα από την επιτυχία κάθε συναυλίας που δίναμε. Η ηθική ικανοποίηση που εισπράττουμε και η ευχαρίστηση που προσφέρουμε στο κοινό μας κάθε χρόνο μέσα από τις συναυλίες μας, μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε ακάθεκτοι να πραγματοποιούμε το όνειρό μας και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε πιο πολύ. Φέτος αποφασίσαμε να δώσουμε μια συναυλία διαφορετική από αυτές πού δίναμε τα προηγούμενα χρόνια. Επειδή όμως δεν θέλαμε να χαλάσουμε την παράδοση που έχουμε στον έντεχνο λαϊκό στίχο, χωρίσαμε την βραδιά μας σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος παραμένουμε πιστοί σε έντεχνα ελληνικά κομμάτια, όπως το «Χειροκρότημα της Α. Πρωτοψάλτη», το «Φιλαράκι της Σ. Βόσσου», το «Διθέσιο της Α. Πρωτοψάλτη», το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον του Χ. Κατσιμίχα», το «Παλιάτσος του Ν. Μαρούδα» και το «Αγέρας στους δρόμους της Σ. Μπέλλου». Στο δεύτερο μέρος προτιμήσαμε για φέτος να παρουσιάσουμε στο κοινό μας έναν κόσμο αξιαγάπητο και όμορφο. Τον κόσμο της Λιλιπούπολης. Την Κυριακή 22 Μαΐου 8:00 μ.μ. σας καλούμε στο Σπίτι του Πολιτισμού για να περάσουμε μαζί ένα ξεχωριστό ανοιξιάτικο βράδυ γεμάτο μουσική, χρώματα, χαρά και αισιοδοξία και για να μας βοηθήσετε να κάνουμε για άλλη μια φορά το όνειρό μας πραγματικότητα.
Στιγμές ονειρεμένες σε μια «Λιλιπούπολη» πάντα διαχρονική
ΕΥΑΣ ΛΑΔΙΑ
Στόχος των συντελεστών μια νότα αισιοδοξίας στην καθημερινότητά μας,
Ολο και πιο γλυκόχυμος γίνεται ο «Μουσικός Καρπός» του Αντώνη Μαυράκη. Αυτό τουλάχιστον απέδειξε και η συναυλία της π. Κυριακής στο «Σπίτι του Πολιτισμού». Φέτος όμως το σπουδαίο αυτό δυναμικό, που αποτελούν μικροί και μεγάλοι, μπήκε σε πιο «βαθιά νερά», παρουσιάζοντας «Λιλιπούπολη».
Μερικά πράγματα φαίνονται απλά και η επιτυχία τους δεδομένη λόγω της συμπάθειας που κερδίζει κάθε προσπάθεια με επίκεντρο το παιδί.
Αλλά πρέπει να τα ζήσεις από κοντά για να συνειδητοποιήσεις τη σημαντικότητά τους. Και αυτό που έχουν να βεβαιώσουν οι γονείς των παιδιών της χορωδίας «Μουσικός Καρπός» είναι ότι από καιρό τώρα το απόγευμα του Σαββάτου, έχει μια ξεχωριστή σημασία για μαθητές από 8-12 χρόνων. Και η αισθητική τους αρχίζει να αποκτά ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Με τίποτα δεν ματαιώνεται το ραντεβού με τον «κ. Αντώνη» που περιμένει υπομονετικά με τους συνεργάτες του στην αίθουσα του 2ου Δημοτικού Σχολείου τους μικρούς χορωδούς για την καθιερωμένη πρόβα.
Και κάτι που μόνο γονείς μπορούν να καταλάβουν. Ο δημιουργός του «Μουσικού Καρπού» καταφέρνει να συλλειτουργεί με μια ανόμοια ηλικιακά ομάδα, χωρίς κανένας να ενοχλείται από τον άλλο, αντίθετα καθένας εισπράττει και κάτι από την όλη συντροφιά. Εμπειρία, αγάπη για το χορωδιακό τραγούδι, ενθουσιασμός από τη συμμετοχή σε μια τέτοια προσπάθεια πυροδοτούν το κέφι και δημιουργούν το τέλειο αποτέλεσμα.
Και τι άλλο μπορεί να σημαίνει η απλή συγκέντρωση κάποιων παιδιών για τους σκοπούς μιας χορωδίας;
Ότι αυτοί οι χορωδοί διαπαιδαγωγούνται σε ένα καλλιτεχνικό ιδεώδες όπου το «Εδώ» γίνεται «Εμείς», ισότιμα συμμετέχουν οι πάντες σ’ αυτό που κάνουν και δεν υπάρχει κλίμα κατάλληλο για την εκκόλαψη φιλοδοξιών όταν γίνεται βίωμα πως όλοι πασχίζουν για ένα αποτέλεσμα και είναι υπόθεση όλων να πετύχει.
Παιδιά του Δημοτικού μαθαίνουν να προσφέρουν από τώρα τις υπηρεσίες τους στην πόλη και διδάσκονται έμπρακτα την ανάγκη της κοινωνικής προσφοράς από κάθε τομέα που μπορεί καθένας να δημιουργεί.
Τα ίδια συναισθήματα διαπιστώσαμε να διακατέχουν και τον κόσμο που είχε πλημμυρίσει κυριολεκτικά την αίθουσα για να ενθαρρύνει τα παιδιά στην προσπάθειά τους.
Δεν ήταν μόνο γονείς και συγγενείς των χορωδών. Ήταν και έγκριτοι συμπολίτες που έχουν εκτιμήσει την προσπάθεια του Αντώνη Μαυράκη και την επικροτούν με τη διαρκή παρουσία τους σε κάθε του δραστηριότητα.
Αλλά υπάρχει και μια ακόμα παράμετρος που κάνει ξεχωριστή αυτή την πολιτιστική προσφορά. Είναι η συνύπαρξη ενός καταξιωμένου κουιντέτου χάλκινων πνευστών του «Creta Brass» που οφείλει την ύπαρξή του και στον Αντώνη Μαυράκη, το οποίο συνυπάρχει καλλιτεχνικά με μικρά παιδιά και δημιουργεί πρότυπα για πολλές πόλεις.
Η συμμετοχή σε μια χορωδία σίγουρα προσφέρει στην καλλιέργεια ενός παιδιού. Αλλά όταν αυτό συνδημιουργεί με καταξιωμένους μουσικούς τότε αποκτά μια πολύτιμη εμπειρία σπάνια στις μέρες μας.
Στην προχθεσινή συναυλία μετά από μια εξαιρετική παρουσία του κουιντέτου «Creta Brass» σε έργα Grieg, Arnold και Bernstein που άνοιξε το πρόγραμμα, οι χορωδοί που αποτελούν και τα ιδρυτικά μέλη του «Μουσικού Καρπού» παρουσίασαν ένα ρεπερτόριο με γνωστά και αγαπημένα τραγούδια των Ν. Αντύπα, Νότη Μαυρουδή, Διονύση Τσακνή, Σοφίας Βόσσου, Ηλία Ανδριόπουλου και Δήμητρας Γαλάνη. Και τον ενθουσιασμό που προκάλεσαν με τις ερμηνείες τους κορύφωσε η συμμετοχή και των νεοσσών της χορωδίας μας με την αγαπημένη μας «Λιλιπούπολη».
Για την επιλογή του θέματος ανέφερε στο πρόγραμμα ο Αντώνης Μαυράκης που διασκεύασε για παιδική χορωδία και κουιντέτο χάλκινων πνευστών οργάνων τα τραγούδια της αλησμόνητης σειράς: «Υπερθεματίζοντας κάποιες σκέψεις των συντελεστών της «Λιλιπούπολης», που δημιουργήθηκε πριν από 35 χρόνια, κάποιοι νέοι άνθρωποι της εποχής πίστεψαν ότι τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν τον κόσμο των μεγάλων και να συμμετάσχουν ενεργά σ’ αυτόν. Οι μεγάλοι όμως ήθελαν κι αυτοί να γίνουν παιδιά και να ζουν σ’ αυτή τη φανταστική αλλά και συνάμα πραγματική χώρα, με αποτέλεσμα η φανταστική «Λιλιπούπολη» να γίνεται μέρος της ζωής τους κάθε πρωί για τέσσερα χρόνια.
Στα κομμάτια που επέλεξα, θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω, όσο είναι αυτό δυνατόν, την προσωπική εμπειρία αυτών που «γέννησαν» τη «Λιλιπούπολη» και αυτών των ανθρώπων-κλειδιά εκείνης της παραμυθένιας ραδιοφωνικής εκπομπής, που έκαναν τα λόγια τραγούδια και τους ήχους νότες.
Από αυτόν που την υποστήριζε με σθένος, το Μάνο Χατζιδάκη, έχουμε λίγα κείμενα από τα οποία φαίνεται καθαρά η περηφάνια του.
Η απόφασή του να δώσει «εν λευκώ» την ελευθερία στους πρωτεργάτες της ιδέας να την υλοποιήσουν δικαιώθηκε από την αδιαμφισβήτητη επιτυχία της πρωτοποριακής, για την εποχή εκείνη, εκπομπής με την έκδηλη αγάπη των ακροατών.
Με την παρούσα εκδήλωση θελήσαμε να συγκεράσουμε δυο στόχους: ο πρώτος είναι να προσφέρουμε μια πολύχρωμη νότα αισιοδοξίας στην καθημερινότητά σας και να συμβάλλουμε σε ένα ιδιότυπο τρόπο, στην ανέλιξη του πολιτισμού στον τόπο μας. Ο δεύτερος είναι να φέρουμε σε επαφή τα σημερινά παιδιά με τα τραγούδια που σημάδεψαν τη γενιά των γονιών τους».
Και ο στόχος πέτυχε. Οι μικροί χορωδοί μας παρουσίασαν μια «Λιλιπούπολη» αλησμόνητη. Για να περάσουμε γονείς και συγγενείς των μικρών χορωδών καλά και όσοι αγωνιούν για το μέλλον του πολιτισμού στον τόπο μας καλύτερα.
Ενώ πολλοί θεωρούσαν πως η σειρά έπρεπε να σταματήσει, ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν αντίθετος με την ιδέα αυτή, αφού θεωρούσε την εκπομπή αυτή πολύ αξιόλογη. Μετά την ενσωμάτωση της Άννας Παναγιωτοπούλου, την ίδια περίοδο στην συγγραφική ομάδα της σειράς, τα κείμενα απέκτησαν έναν πιο θεατρικό λόγο, πράγμα που έκανε την ακροαματικότητα της εκπομπής να εκτοξεύεται στα ύψη και το ακροατήριό της να διευρύνεται σε διάφορες ηλικιακές κατηγορίες. Οι ήρωες άρχισαν να αποκτούν χαρακτήρα, καθώς η θεματολογία αλλάζει και η Λιλιπούπολη αρχίζει να παίρνει πολιτικές διαστάσεις, να συμβαίνουν γεγονότα, να γίνονται εκλογές κ.α. Η Λιλιπούπολη αποτέλεσε μια παιδική εκπομπή για παιδιά κι εύστροφους μεγάλους, η οποία λατρεύτηκε, αλλά και πολεμήθηκε εξαιτίας της άνευ διαστάσεων κριτικής σε πρόσωπα και θεσμούς που ασκούσε. Όμως αγαπήθηκε τόσο πολύ που επικράτησε και κατάφερε να χαρακτηριστεί ως «διαχρονική» και «θρυλική».
Ανάμεσά μας υπάρχουν άνθρωποι μορφωμένοι, άνθρωποί αγράμματοι, άνθρωποι φιλόμουσοι, άνθρωποι αδιάφοροι, άνθρωποι που ενδιαφέρονται για πολλά πράγματα. Όσο σίγουρο λοιπόν, είναι ότι υπάρχουν τέτοιου είδους άνθρωποι, το ίδιο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ακούσει την Λιλιπούπολη, αλλά δεν ξέρουν τι είναι, άνθρωποι που δεν έχουν ακούσει ποτέ αυτό το όνομα, άνθρωποί που γνωρίζουν πολύ καλά τι είναι και τι σημαίνει, άνθρωποι που θέλουν να μάθουν εν τέλει τι είναι αυτή η Λιλιπούπολη. Και ποιοι είναι οι πιο κατάλληλοι για να ενημερώσουν τους ανθρώπους αυτούς που δεν ξέρουν τι είναι, αλλά θέλουν να μάθουν για την Λιλιπούπολη; Εκείνοι οι οποίοι την έχουν δουλέψει, την έχουν μελετήσει και μέσα από πολλή σκληρή δουλειά, κόπο και ιδρώτα, την έχουν αγαπήσει. Εγώ λοιπόν, ανήκω σε αυτή τη κατηγορία και ήμουν πρόθυμη να ενημερώσω όλους όσους δεν ήξεραν, αλλά ήθελαν να μάθουν τι είναι η Λιλιπούπολη και ποια η ιστορία της.
Τώρα λοιπόν, που όλοι ξέρουν «τι εστί Λιλιπούπολη» και πόσο μεγαλοπρεπές, διαχρονικό και θρυλικό μουσικό έργο είναι, το μόνο που απομένει είναι να γευτούν έστω κι ένα μικρό κομμάτι της. Αυτή η ευκαιρία προσφέρεται απλόχερα και με πολλή αγάπη στο Ρεθεμνιώτικο λαό με μια πανέμορφη συναυλία γεμάτη εκπλήξεις από τη μη κερδοσκοπική εταιρεία Μουσικός Καρπός και συμμετέχουν το κουϊντέτο χάλκινων πνευστών «Creta Brass», που θα πλημμυρίσει με πολύχρωμες, χαρούμενες νότες την καρδιά σας και τη παιδική χορωδία, η οποία θα προσθέσει μια πινελιά αισιοδοξίας με τις χαριτωμένες παιδικές φωνές της.
Εδώ και 7-8 χρόνια περίπου ο καθηγητής μουσικής κ. Αντώνης Μαυράκης και πολλοί από τους μαθητές του μοιράζονται το ίδιο όνειρο. Να μπορούν να τραγουδούν και να παίζουν μουσική. Η αγάπη του κ. Μαυράκη Αντώνη για τη δουλειά του και η αγάπη η δικιά μας για τη μουσική και το τραγούδι, οδήγησαν στην δημιουργία μιας παιδικής χορωδίας με επικεφαλής τον αγαπημένο μας καθηγητή και οδηγό μας το όνειρο. Όλα αυτά τα χρόνια με κοπιαστική δουλειά, ισχυρή θέληση και πολλή αγάπη καταφέρνουμε να πραγματοποιούμε το όνειρο μας ώρα με την ώρα, μέσα από τις πρόβες μας κάθε Σάββατο και χρόνο με το χρόνο μέσα από την επιτυχία κάθε συναυλίας που δίναμε. Η ηθική ικανοποίηση που εισπράττουμε και η ευχαρίστηση που προσφέρουμε στο κοινό μας κάθε χρόνο μέσα από τις συναυλίες μας, μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε ακάθεκτοι να πραγματοποιούμε το όνειρό μας και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε πιο πολύ. Φέτος αποφασίσαμε να δώσουμε μια συναυλία διαφορετική από αυτές πού δίναμε τα προηγούμενα χρόνια. Επειδή όμως δεν θέλαμε να χαλάσουμε την παράδοση που έχουμε στον έντεχνο λαϊκό στίχο, χωρίσαμε την βραδιά μας σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος παραμένουμε πιστοί σε έντεχνα ελληνικά κομμάτια, όπως το «Χειροκρότημα της Α. Πρωτοψάλτη», το «Φιλαράκι της Σ. Βόσσου», το «Διθέσιο της Α. Πρωτοψάλτη», το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον του Χ. Κατσιμίχα», το «Παλιάτσος του Ν. Μαρούδα» και το «Αγέρας στους δρόμους της Σ. Μπέλλου». Στο δεύτερο μέρος προτιμήσαμε για φέτος να παρουσιάσουμε στο κοινό μας έναν κόσμο αξιαγάπητο και όμορφο. Τον κόσμο της Λιλιπούπολης. Την Κυριακή 22 Μαΐου 8:00 μ.μ. σας καλούμε στο Σπίτι του Πολιτισμού για να περάσουμε μαζί ένα ξεχωριστό ανοιξιάτικο βράδυ γεμάτο μουσική, χρώματα, χαρά και αισιοδοξία και για να μας βοηθήσετε να κάνουμε για άλλη μια φορά το όνειρό μας πραγματικότητα.
Ευαγγελία Ματθαιουδάκη του Αλκιβιάδη
Μαθήτρια Λυκείου και μέλος της παιδικής χορωδίας
ΕΥΑΣ ΛΑΔΙΑ
Στόχος των συντελεστών μια νότα αισιοδοξίας στην καθημερινότητά μας,
Ολο και πιο γλυκόχυμος γίνεται ο «Μουσικός Καρπός» του Αντώνη Μαυράκη. Αυτό τουλάχιστον απέδειξε και η συναυλία της π. Κυριακής στο «Σπίτι του Πολιτισμού». Φέτος όμως το σπουδαίο αυτό δυναμικό, που αποτελούν μικροί και μεγάλοι, μπήκε σε πιο «βαθιά νερά», παρουσιάζοντας «Λιλιπούπολη».
Μερικά πράγματα φαίνονται απλά και η επιτυχία τους δεδομένη λόγω της συμπάθειας που κερδίζει κάθε προσπάθεια με επίκεντρο το παιδί.
Αλλά πρέπει να τα ζήσεις από κοντά για να συνειδητοποιήσεις τη σημαντικότητά τους. Και αυτό που έχουν να βεβαιώσουν οι γονείς των παιδιών της χορωδίας «Μουσικός Καρπός» είναι ότι από καιρό τώρα το απόγευμα του Σαββάτου, έχει μια ξεχωριστή σημασία για μαθητές από 8-12 χρόνων. Και η αισθητική τους αρχίζει να αποκτά ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Με τίποτα δεν ματαιώνεται το ραντεβού με τον «κ. Αντώνη» που περιμένει υπομονετικά με τους συνεργάτες του στην αίθουσα του 2ου Δημοτικού Σχολείου τους μικρούς χορωδούς για την καθιερωμένη πρόβα.
Και κάτι που μόνο γονείς μπορούν να καταλάβουν. Ο δημιουργός του «Μουσικού Καρπού» καταφέρνει να συλλειτουργεί με μια ανόμοια ηλικιακά ομάδα, χωρίς κανένας να ενοχλείται από τον άλλο, αντίθετα καθένας εισπράττει και κάτι από την όλη συντροφιά. Εμπειρία, αγάπη για το χορωδιακό τραγούδι, ενθουσιασμός από τη συμμετοχή σε μια τέτοια προσπάθεια πυροδοτούν το κέφι και δημιουργούν το τέλειο αποτέλεσμα.
Και τι άλλο μπορεί να σημαίνει η απλή συγκέντρωση κάποιων παιδιών για τους σκοπούς μιας χορωδίας;
Ότι αυτοί οι χορωδοί διαπαιδαγωγούνται σε ένα καλλιτεχνικό ιδεώδες όπου το «Εδώ» γίνεται «Εμείς», ισότιμα συμμετέχουν οι πάντες σ’ αυτό που κάνουν και δεν υπάρχει κλίμα κατάλληλο για την εκκόλαψη φιλοδοξιών όταν γίνεται βίωμα πως όλοι πασχίζουν για ένα αποτέλεσμα και είναι υπόθεση όλων να πετύχει.
Παιδιά του Δημοτικού μαθαίνουν να προσφέρουν από τώρα τις υπηρεσίες τους στην πόλη και διδάσκονται έμπρακτα την ανάγκη της κοινωνικής προσφοράς από κάθε τομέα που μπορεί καθένας να δημιουργεί.
Τα ίδια συναισθήματα διαπιστώσαμε να διακατέχουν και τον κόσμο που είχε πλημμυρίσει κυριολεκτικά την αίθουσα για να ενθαρρύνει τα παιδιά στην προσπάθειά τους.
Δεν ήταν μόνο γονείς και συγγενείς των χορωδών. Ήταν και έγκριτοι συμπολίτες που έχουν εκτιμήσει την προσπάθεια του Αντώνη Μαυράκη και την επικροτούν με τη διαρκή παρουσία τους σε κάθε του δραστηριότητα.
Αλλά υπάρχει και μια ακόμα παράμετρος που κάνει ξεχωριστή αυτή την πολιτιστική προσφορά. Είναι η συνύπαρξη ενός καταξιωμένου κουιντέτου χάλκινων πνευστών του «Creta Brass» που οφείλει την ύπαρξή του και στον Αντώνη Μαυράκη, το οποίο συνυπάρχει καλλιτεχνικά με μικρά παιδιά και δημιουργεί πρότυπα για πολλές πόλεις.
Η συμμετοχή σε μια χορωδία σίγουρα προσφέρει στην καλλιέργεια ενός παιδιού. Αλλά όταν αυτό συνδημιουργεί με καταξιωμένους μουσικούς τότε αποκτά μια πολύτιμη εμπειρία σπάνια στις μέρες μας.
Στην προχθεσινή συναυλία μετά από μια εξαιρετική παρουσία του κουιντέτου «Creta Brass» σε έργα Grieg, Arnold και Bernstein που άνοιξε το πρόγραμμα, οι χορωδοί που αποτελούν και τα ιδρυτικά μέλη του «Μουσικού Καρπού» παρουσίασαν ένα ρεπερτόριο με γνωστά και αγαπημένα τραγούδια των Ν. Αντύπα, Νότη Μαυρουδή, Διονύση Τσακνή, Σοφίας Βόσσου, Ηλία Ανδριόπουλου και Δήμητρας Γαλάνη. Και τον ενθουσιασμό που προκάλεσαν με τις ερμηνείες τους κορύφωσε η συμμετοχή και των νεοσσών της χορωδίας μας με την αγαπημένη μας «Λιλιπούπολη».
Για την επιλογή του θέματος ανέφερε στο πρόγραμμα ο Αντώνης Μαυράκης που διασκεύασε για παιδική χορωδία και κουιντέτο χάλκινων πνευστών οργάνων τα τραγούδια της αλησμόνητης σειράς: «Υπερθεματίζοντας κάποιες σκέψεις των συντελεστών της «Λιλιπούπολης», που δημιουργήθηκε πριν από 35 χρόνια, κάποιοι νέοι άνθρωποι της εποχής πίστεψαν ότι τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να καταλάβουν τον κόσμο των μεγάλων και να συμμετάσχουν ενεργά σ’ αυτόν. Οι μεγάλοι όμως ήθελαν κι αυτοί να γίνουν παιδιά και να ζουν σ’ αυτή τη φανταστική αλλά και συνάμα πραγματική χώρα, με αποτέλεσμα η φανταστική «Λιλιπούπολη» να γίνεται μέρος της ζωής τους κάθε πρωί για τέσσερα χρόνια.
Στα κομμάτια που επέλεξα, θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω, όσο είναι αυτό δυνατόν, την προσωπική εμπειρία αυτών που «γέννησαν» τη «Λιλιπούπολη» και αυτών των ανθρώπων-κλειδιά εκείνης της παραμυθένιας ραδιοφωνικής εκπομπής, που έκαναν τα λόγια τραγούδια και τους ήχους νότες.
Από αυτόν που την υποστήριζε με σθένος, το Μάνο Χατζιδάκη, έχουμε λίγα κείμενα από τα οποία φαίνεται καθαρά η περηφάνια του.
Η απόφασή του να δώσει «εν λευκώ» την ελευθερία στους πρωτεργάτες της ιδέας να την υλοποιήσουν δικαιώθηκε από την αδιαμφισβήτητη επιτυχία της πρωτοποριακής, για την εποχή εκείνη, εκπομπής με την έκδηλη αγάπη των ακροατών.
Με την παρούσα εκδήλωση θελήσαμε να συγκεράσουμε δυο στόχους: ο πρώτος είναι να προσφέρουμε μια πολύχρωμη νότα αισιοδοξίας στην καθημερινότητά σας και να συμβάλλουμε σε ένα ιδιότυπο τρόπο, στην ανέλιξη του πολιτισμού στον τόπο μας. Ο δεύτερος είναι να φέρουμε σε επαφή τα σημερινά παιδιά με τα τραγούδια που σημάδεψαν τη γενιά των γονιών τους».
Και ο στόχος πέτυχε. Οι μικροί χορωδοί μας παρουσίασαν μια «Λιλιπούπολη» αλησμόνητη. Για να περάσουμε γονείς και συγγενείς των μικρών χορωδών καλά και όσοι αγωνιούν για το μέλλον του πολιτισμού στον τόπο μας καλύτερα.
afisa-lilipoupoli
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου