MΟΥΣΙΚΟΣ ΚΑΡΠΟΣ

Μουσικός Διάλογος, με τρεις τρομπέτες & ένα πιάνο

Τόπος: Ωδείο Ρεθύμνου

Ημερομηνία: 13 Μαϊου 2012

Η Πολιτιστική Εταιρεία “Μουσικός Καρπός” συνεχίζοντας τις δράσεις της με σκοπό την προσφορά και την παρέμβαση στην πολιτιστική και εκπαιδευτική ζωή της πόλης μας, διοργανώνει Συναυλίες που στοχεύουν να δώσουν την ευκαιρία στο κοινό της πόλης μας να γνωρίσει ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, ανθρώπους που έχουν το όραμα της δημιουργίας, καθώς και αξιόλογους ερμηνευτές. Η μουσική είναι το πιο επικοδομητιικό μέσο για να ενώσει ανθρώπους με διαφορετικό πολιτιστικό υπόβαθρο και με διαφορετική Μουσική Παιδεία. Βασιζόμενοι σε αυτό σχεδιάσαμε την αποψινή εκδήλωση: “Μουσικοί Διάλογοι”. Είναι τιμή και χαρά μου να συνεργάζομαι με Ρεθεμνιώτες Μουσικούς που ζουν και διαπρέπουν μακριά από το Ρέθυμνο. Το μουσικό σύνολο που θα απολαύσετε, αποτελεί ένα σπάνιο συνδυασμό, καθώς οι 3 τρομπέτες σε συνδυασμό με το πιάνο πετυχαίνουν να αποδώσουν ένα εντυπωσιακό και γεμάτο ηχητικό αποτέλεσμα, προσεγγίζοντας μέσα από ένα μουσικό διάλογο όλη την έκταση και το ηχόχρωμα του προαναφερόμενου οργάνου.

Ευτυχώς η πόλη μας έχει αναδείξει αξιόλογους Ρεθεμνιώτες Μουσικούς με ταλέντο. Ανθρώπους που είτε παρέμειναν στον τόπο τους για να προσφέρουν, είτε άνοιξαν τα φτερά τους για άλλες πολιτείες με μοναδικό τους όραμα την καλλιτεχνική προσφορά. Είναι καιρός όμως να γίνουν ουσιαστικά θετικά βήματα για να κρατήσει αυτή η πόλη τα παιδιά της, γιατί αυτή η μικρή πόλη “Παράγει Πολιτισμό” και είναι καταφύγιο ψυχής, πεδίο δράσης και εθελοντικής προσφοράς για ορισμένους που ζούμε ακόμα στον τόπο μας.

Η μουσική εκπαίδευση όπως και η εκπαίδευση γενικότερα υστερεί σε πλαίσιο, πλάνο και στόχους, παρά ταύτα έχει μέλλον και μπορεί να γίνει καλύτερη. Σε εποχή κρίσης αισθάνομαι και συνειδητοποιώ ότι οι πηγές που μπορούν να μας εμπλουτίσουν, άπτονται τη σφαίρα του ιδεατού και της παραγωγής μουσικών δρώμενων. Οφείλουμε να επιτύχουμε μια υγιής καταιγίδα εκπαίδευσης και πολιτισμού στους συμπολίτες μας προς όλες τις κατευθύνσεις. Ας αποκτήσουμε, λοιπόν, θάρρος ο καθένας πρώτιστα για τον εαυτό του ούτως ώστε να αντιληφθούμε επιτέλους τις ρίζες μας, θάρρος για να καλύψουμε το κενό της άγνοιάς μας, θάρρος για να είμαστε αισιόδοξοι εφόσον ακόμη αναπνέουμε, άρα σκεφτόμαστε, δημιουργούμε, δυναμώνουμε και ζούμε εκ νέου.

Είμαι ευγνώμων σε αυτούς τους ανθρώπους που βρέθηκαν στην ζωή μου, οι οποίοι μου έδειξαν πως ακριβώς δεν πρέπει να είμαι...!!!

                                                                                   Ο Πρόεδρος του Μουσικού Καρπού
                                                                                          Αντώνιος Μαυράκης

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Water Music / Georg Frideric Handel (1685-1759)
Ανωμεριανάκη – Φουντεδάκης - Μαυράκης / Διασκευή Αντ. Μαυράκης
Γερμανο-Βρετανός συνθέτης Μπαρόκ μουσικής, διάσημος για τις οπερές του, τα ορατόρια, τους ύμνους αλλά και για τα κοντσέρτα του. Η Μουσική των Νερών που αποτελείται απο τρία μέρη-σουίτες, παίχτηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1717 όταν ο Γεώργιος Α ζήτησε ένα κοντσέρτο στον ποταμό Τάμεση. Μία ορχήστρα από 50 μουσικούς πάνω σε ποταμόπλοιο ανέλαβε την εκτέλεση του έργου. Ο βασιλιάς ενθουσιάστηκε τόσο πολύ ώστε ζήτησε από τους εξουθενωμένους μουσικούς να παίξουν το κομμάτι άλλες τρείς φορές.

Believe Me If All Those Endearing Young Charms/Traditional Irish
Φουντεδάκης - Μαυράκης
Πρόκειται για μία παραδοσιακή Ιρλανδέζικη μελωδία του 19ου αιώνα. Τους
στίχους έχει γράψει ο διάσημος Ιρλανδός ποιητής Thomas Mοore.

Legend / Georges Enesco (1881-1955)
Ανωμεριανάκη
Ο σημαντικότερος Ρουμάνος συνθέτης του 20ου αιώνα. Ικανότατος βιολιστής και μαθητής του Gabriel Faure στη σύνθεση. Το κομμάτι αυτό γράφτηκε το 1904 στο Παρίσι και συνδυάζει λυρικές φράσεις γεμάτες απλότητα αλλά και γρήγορα περάσματα ανήσυχα και δραματικά. Ο διάλογος μεταξύ των δύο οργάνων τελειώνει με ένα ονειρικό τρόπο.

Variations sur ‘The Carnival of Venice’ / Jean BaptisteArban (1825-1889)
Μαυράκης
Ο J Arban ήταν ένας τρομπετίστας, μαέστρος, συνθέτης, παιδαγωγός και ο πρώτος φημισμένος δεξιοτέχνης του εμβόλου a κορνέ ή με βαλβίδα Τρομπετίστας. Είχε επηρεαστεί από τον Νικολό Παγκανίνι, δεξιοτέχνη στο βιολί και απέδειξε ότι η τρομπέτα ήταν ένα αληθινό σόλο όργανο, με την ανάπτυξη βιρτουόζικης τεχνικής στο όργανο. Οι παραλλαγές του για το “Καρναβάλι της Βενετίας” παραμένει ένα από τα μεγάλα κομμάτια για σολίστες τρομπέτας ακόμα και σήμερα.

Traditional Irish: ‘Tis The Last Rose Of Summer / Arr.Donald Hunsberger
Φουντεδάκης
Ήταν ο μαέστρος του Ensemble Ανεμος Eastman από το 1965 έως το 2001. Κατείχε επίσης τη θέση του καθηγητή στη Ακαδημία στο Eastman School of Music . Γενικά, θεωρείται ως ένας βασικός παράγοντας που συνέβαλε στην άνοδο της σύγχρονης μουσικής για σύνολα πνευστών του εικοστού αιώνα. Τη σημαντική συνεισφορά τουHunsberger περιλαμβάνουν, την καταγραφή και ενορχηστρώνει μουσική για πνευστά. Ένα από τα ποιό Μελωδικά τραγούδια για Ντουέτο Πιάνο Τρομπέτα που έχουν γραφτεί είναι και το Tis The Last Rose Of Summer.

Grand Russian Fantasia / Jules Levy (1838-1903)
Ανωμεριανάκη – Μαυράκης
Άγγλος τρομπετίστας, ο οποίος μετανάστευσε στις ΗΠΑ όπου έκανε σημαντική μουσική καριέρα. Ένα από τα πιο διάσημα κομμάτια που έχει γράψει είναι η Grand Russian Fantasia. Θεωρείται ο πρώτος τρομπετίστας που έκανε ηχογράφηση.

Trumpet Concerto: No.2 Μέρος – Lento Sostenuto /Frigyes Hidas (1928-2007)
Φουντεδάκης
Ούγγρος συνθέτης που σπούδασε στην Ακαδημία της Βουδαπέστης. Έχει συνθέσει όπερες, μπαλλέτα, κοντσέρτα και άλλα ορχηστρικά έργα, με ιδιαίτερη έμφαση στα χάλκινα πνευστά.

Norma / Vincenzo Bellini (1801-1835)
Ανωμεριανάκη - Μαυράκης
Ένας από τους διασημότερους συνθέτες όπερας και ίσως ο σπουδαιότερος εκπρόσωπος του bel canto. Από τα διασημότερα έργα του είναι η όπερα Νόρμα (1831), στην οποία υπάρχει και η διάσημη άρια “Casta diva”. Libertango / Astor Piazzolla (1921-1992) Φουντεδάκης / Διασκευή Βασίλης Βασιλειάδης Ο διασημότερος συνθέτης του Αργεντίνικου Τάνγκο. Ανανέωσε αυτό το στύλ μουσικής χρησιμοποιώντας στοιχεία της jazz και της κλασικής μουσικής. Το Libertango έγινε γνωστό μέσα από την ταινία ‘Frantic’ του Roman Polanski το 1988.

Variations on a song “The Beautiful Snow” / J.B. Arban(1825-1889)
Μαυράκης
Γάλλος τρομπετίστας, μαέστρος, συνθέτης και παιδαγωγός. Επηρεασμένος από τον Νικολό Παγκανίνι ανέδειξε την τρομπέτα σαν ένα αληθινά σολιστικό όργνανο. Οι παραλλαγές αυτές στηρίζονται σε ένα ποίημα του Joseph Warren Watson.

Concert etude op.49 / Alexander Goedicke (1877-1957)
Ανωμεριανάκη
Ρώσσος πιανίστας,συνθέτης και παιδαγωγός. Σε ηλικία 23 ετών κέρδισε το βραβείο Rubinstein στον διεθνή διαγωνισμό σύνθεσης της Βιέννης. Ύστερα από αυτήν την επιτυχία του, διορίστηκε καθηγητής στο Ωδείο Τσαικόφσκυ στη Μόσχα. Το συγκεκριμένο κομμάτι συνετέθη το1948, ενώ είχε ήδη συνθέσει και ένα κονσέρτο για τρομπέτα το 1930

Neapolitan Dance / Pyotr Ilyich Tcaikovsky (1840-1893)
Φουντεδάκης - Μαυράκης
Ρώσσος συνθέτης και μαέστρος. Έχει γράψει μερικά από τα διασημότερα έργα της κλασικής μουσικής, ένα από αυτά είναι το μπαλλέτο «Η λίμνη των κύκνων», μέρος του οποίου είναι ο Ναπολιτάνικος χορός

Duetto Buffo di Due Gatti / Gioachino Rossini (1792-1868)
Ανωμεριανάκη - Μαυράκης
Ιταλός συνθέτης, πολύ γνωστός για τις όπερες του, απο τις οποίες διασημότερη είναι ο Κουρέας της Σεβίλης. Το χιουμοριστικό ντουέτο για δύο γάτες είναι ένα δημοφιλές κομμάτι για δύο σοπράνο. Εδώ παρουσιάζεται σε διασκευή για δυο τρομπέτες.

Όμορφη πόλη / Μίκης Θεοδωράκης / “Λιποτάκτες”
Ανωμεριανάκη – Φουντεδάκης - Μαυράκης / Διασκευή Αντ. Μαυράκης
Ένα από τα πιο όμορφα ερωτικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη είναι το τραγούδι “Όμορφη πόλη”ή “θα γίνεις δικιά μου”, όπως αναφέρεται στις πρώτες ηχογραφήσεις του. Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του Γιάννη Θεοδωράκη, αδερφού του Μίκη.
Όμορφη πόλη φωνές μουσικές,
απέραντοι δρόμοι, κλεμμένες ματιές,
ο ήλιος χρυσίζει, χέρια σπαρμένα
βουνά και γιαπιά, πελάγη απλωμένα.
Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα
τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα
θα γίνεις δικιά μου.
Η νύχτα έφτασε τα παράθυρα κλείσαν
η νύχτα έπεσε οι δρόμοι χαθήκαν.
Τον Ιούνιο του 1962 παίζεται στο θέατρο Πάρκ η “Όμορφη Πόλη” του Μίκη Θεοδωράκη, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη και χορογραφίες Βαγγέλη Σειληνού, που συγκεντρώνει τις προτιμήσεις του αριστερού κοινού (και όχι μόνο). Σ’ αυτήν θα εμφανιστούν μεγάλα (αλλά και ανερχόμενα) ονόματα ηθοποιών και τραγουδιστών, όπως οι αδελφές Καλουτά, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Γιάννης Βογιατζής, η Ντόρα Γιαννακοπούλου, η Σμάρω Στεφανίδου, ο Ανδρέας Ντούζος, η Ταϋγέτη, η Μίρκα Καλατζοπούλου κ.ά. Ακόμα, θα προσφέρει αφιλοκερδώς τη συνδρομή του και ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο οποίος όμως –όπως αναφέρεται– θα δυσαρεστηθεί από κάποια συμπεριφορά που θεώρησε προσβλητική. Από τα τραγούδια της ιστορικής εκείνης παράστασης μνημονεύουμε ιδιαίτερα το ομώνυμο (ή “Θα γίνεις δικιά μου”), από τον κύκλο “Λιποτάκτες”–σε στίχους Γιάννη Θεοδωράκη– ερμηνευμένο με τη μοναδική φωνή της Ντόρας Γιαννακοπούλου. Η “όμορφη πόλη” ανήκει στον κύκλο τραγουδιών “Λιποτάκτες” που συνέθεσε ο Μίκης το 1952. Οι “Λιποτάκτες” δισκογραφήθηκαν για πρώτη φορά το 1960 και την “όμορφη πόλη” την τραγούδησε στον δίσκο ο ίδιος ο συνθέτης.

Στο Λαύριο γίνεται χορός / Μάνος Χατζιδάκις / “Εμπορικά”
Ανωμεριανάκη – Φουντεδάκης - Μαυράκης
Το συγκεκριμένο έργο τέχνης, αρχικώς προοριζόταν (1963-64) για το βασικό θέμα μουσικής στην ταινία “ΤΟΡ ΚΑΡΙ”. Το 1965 όμως, ξεκίνησε το ουσιαστικό ταξίδι του από τη συλλογή της Columbia “Ματωμένος Γάμος” επιβιβαζόμενο στο “καράβι” της φωνής του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Έχει βεβαίως ταξιδέψει επίσης, με τις φωνές της Μελίνας Μερκούρη και της Νάνας Μούσχουρη. Το έχει επίσης τραγουδίσει ο Χατζηδάκις με τη χαρακτηριστική του προφορά. Η Μελίνα ακούει. Με το τέλος της ερμηνείας γελά ενθουσιασμένα, ναζιάρικα, παθιάρικα και αναφωνεί “Θαύμα!”. Τα δύο “ιερά τέρατα” της ελληνικής μουσικής, σε στιγμές δράσης.
Ο συνδυασμός Χατζηδάκις-Γκάτσος είναι κορυφαίο διδακτικό υλικό, ερμηνευμένο εξαίσια από όλους τους προαναφερθέντες κορυφαίους (Μπιθικώτση και Μούσχουρη). Ο αέρας, η αύρα της Μελίνας όμως ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία. Τι τυχεροί που είμαστε ως Έλληνες... Τι μεγάλα ταλέντα γέννησε αυτή η πατρίδα... Τι μουσική ποιότητα, τι μουσικό ήθος, τι μουσικές προσωπικότητες, τι μουσικές δημιουργίες...
Ο Μάνος Χατζηδάκις ως μη ελεγχόμενο αποτέλεσμα μίξης της ουτοπίας, της ελευθερίας, της καθαρότητας και του ρεαλισμού. Δημιουργεί και αποτυπώνει συναισθήματα μέσα σε κάθε νότα. Κάθε νότα γίνεται ήχος, κάθε ήχος φτάνει στο αυτί μας. Τα ερεθίσματα της ακοής μας αποδίδουν την αίσθηση της πληρότητας. Κατευθείαν από την ψυχή του γνήσιου Έλληνα και Μεγάλου Ερωτικού Μάνου. Νίκος Γκάτσος, εξέχουσα μορφή του ποιοτικού μας λόγου. Η υψηλής ποιότητας γραφή του είναι ποιητικό κεφάλαιο στον ελληνικό υπερρεαλισμό. Μεστός, φίνος, με ουσιαστική ποιότητα λόγου και εκφραστική δεινότητα. Μιλάμε για άλλη εποχή. Άλλη μουσική καθημερινότητα. Άλλη μουσική γραφή. Άλλα μουσικά ήθη! Ο δημιουργός κάποια περιμένει. Την περιμένει για ένα μόνο λόγο, απλά για να τη δει. Ούτε τα πιο φανταστικά του όνειρα δεν επιθυμούν κάτι άλλο. ..Έριξα πέτρα στο πηγάδι για να βρώ νερό ένα χρυσό φλουρί στον Άδη και σε καρτερώ... Οι διάφοροι χοροί ήταν μια καλή ευκαιρία για να δει κάποιος αυτή που επιθυμεί. Για να την δει μόνο!! Ίσως στην καλύτερη περίπτωση να κατάφερνε να χορέψει μαζί της και ένα χορό!
Έτοιμος να αδειάσει από τον εαυτό μου, ψυχή στο βράχο καρφωμένη και να γεμίσει από εκείνη, να την προσλάβει αναλλοίωτη, να την αποδεχθεί χωρίς όρους μέσα. Αποζητά την ασφάλεια που θα νιώσει κοντά της στα πλαίσια της αγάπης. Όλα είχαν ένα αέρα αγνότητας και ρομαντισμού. Ακόμη και η απελπισία ήταν γλυκιά! Σαν πληγωμένα παιδικά μάτια... Δεν έχω ελπίδα να χαρώ τη χάρη σου μεσ’ το χορό...Ο χορός γινόταν στο Λαύριο. (Η λέξη Λαύριο προέρχεται από το Λαύρα που σημαίνει στενό πέρασμα, στοά και κατ’ επέκταση μεταλλευτική στοά). Ποιός είν’ απόψε ο τυχερός στο Λαύριο γίνεται χορός. Ως γνωστό, η Λαυρεωτική ζωή εξουσιαζόταν από το βιομηχανικό τρόπο ζωής και ιδιαίτερα η ζωή των εργατών ήταν σκληρή με εκτενή ωράρια, έλλειψη αργιών και πενιχρούς μισθούς. Κάθε τι για ‘κείνους είχε σημασία. Ένας χορός ήταν μέγα γεγονός.
Όσο κι αν ψάξει κανείς να βρει λόγια για να περιγράψει τον άνθρωπο, τον μουσικό, τον ποιητή Μάνο Χατζιδάκι, δε θα τα βρει. Γιατί πάντα το μέγεθος αυτού του ανθρώπου θα ξεχειλίζει από τα καλούπια των λέξεων. Πολύ περισσότερο που η αυτογνωσία και η αυτοκριτική του είναι αδιαμφισβήτητες και μάλιστα εκφρασμένες στα πιο «λιανά» ελληνικά για να τις χωνέψει ακόμα κι ο αναλφάβητος. Το έργο που μας άφησε ο Μάνος Χατζιδάκις είναι τεράστιο τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 

 Τρομπέτες: Κυριακή Ανωμεριανάκη, Γιάννης Φουντεδάκης, Αντώνιος Μαυράκης
Πιάνο: Χρύσα Γρένδα